[Verse]
Αφού στον άσσο θα ξεμείνουμε, μωρό μου
Όσο προλαβαίνουμε προτείνω να το ζήσουμε
Αφού χαθήκαμε σε γκρίζας πόλης όνειρα
Να μη μας περιμένουν οι αστοί γιατί θα αργήσουμε
Γιατί θα σβήσουμε φλόγες χωρίς το φως μας να μπορεί
Να γεννηθεί, πόσο μάλλον να κάψει νύχτες που
Δεν ακουμπούσα,έτρεμα να μη φανώ
Μάνα συγνώμη, δε μπορώ να καλύψω τις προσδοκίες σου
Αφού δε βλέπω τους ανθρώπους μπροστά μου
Δεν έχω ανθρώπους μπροστά μου
Μονάχα κτήνη με χέρια και πόδια
Τραβάμε ζόρια μέσα στη μικρή μας πόλη
Τα ρολόγια γυρνάνε μέχρι να 'ρθει η στεναχώρια
Έτσι κι αλλιώς, κι εμείς σαν μέλη του συστήματος
Οφείλουμε την πλάτη να γυρίσουμε στο πρόβλημα
Εγώ τουλάχιστον τα ξέσπαγα στη Μόνικα
Τα ψυχολογικά μου κανείς τους δε βλέπει μόνιμα
Όσο το φως της νύχτας θα 'ναι η πανσέληνος
Και ο ήλιος μια ξενέρωτη, θολή, θαμπή μορφή
Θα ψάχνουμε τον εαυτό μας σε τραγούδια
Κι ασ' τους γύρω να τον ψάχνουνε στο πάτωμα σκυφτοί
Αφού χαμένοι από χέρι κι ούτε χέρι δεν απλώσατε συγκάτοικοι
Να βγω από την λάσπη
Αφού σε τάξη βάλατε τον κώλο σας
Πώς περιμένετε ότι η πόλη σας θα αλλάξει;
[Chorus]
Μέσα στη μικρή μας πόλη
Εδώ που όλοι σε κοιτάν στο πορτοφόλι
Εδώ που μέτρο αισθημάτων είν' οι κώλοι
Εδώ πεθαίνω μέσα στην μικρή μας πόλη
Εδώ που οι χαρακτήρες μας γίνανε ρόλοι
Που οι γύρω λένε καλημέρα με το ζόρι
Εδώ που καταβάθος μάς μισούμε όλοι
Εδώ πεθαίνω μέσα στην μικρή μας πόλη
Μέσα στη μικρή μας πόλη
Εδώ που όλοι σε κοιτάν στο πορτοφόλι
Εδώ που μέτρο αισθημάτων είν' οι κώλοι
Εδώ πεθαίνω μέσα στην μικρή μας πόλη
Εδώ που οι χαρακτήρες μας γίνανε ρόλοι
Που οι γύρω λένε καλημέρα με το ζόρι
Εδώ που καταβάθος μάς μισούμε όλοι
Εδώ πεθαίνω μέσα στην μικρή μας πόλη