[Chorus]
Όταν πίνω, κλείνω τα μάτια μου
Και μαζεύω μίσος, παίρνω τα κομμάτια μου
Φτιάχνω κόσμους, να 'χεις να φαντάζεσαι
Γιατί εδώ και μέρες βλέπω πως δε με χρειάζεσαι
Όταν πίνω, κλείνω τα μάτια μου
Και μαζεύω μίσος, παίρνω τα κομμάτια μου
Φτιάχνω κόσμους, να 'χεις να φαντάζεσαι
Γιατί εδώ και μέρες βλέπω πως δε με χρειάζεσαι

[Verse 1]
Πασχίζω να ξεχωρίσω που κάνω λάθος που σωστό
Αν έπρεπε να πω ευχαριστώ
Αν είχα κόσμο γύρω μου να με στηρίζει
Ή μ' αρκούσε μιά ιδέα για καθετί δανεικό
Παίζω συχνά το παιχνίδι με τους κανόνες σου
Και τότε είναι που καταλαβαίνω τι συμβαίνει
Γιατί πεθαίνει κάθε ανάσα κατανόησης
Στο σώμα σου, στο σώμα μου, μα είμαστε δυο ξένοι
Καταραμένη αράχνη, κάθε φορά που απ' τον ιστό σου
Προσπαθώ να μαγεύτω, βρίσκομαι ανάσκελα
Δεμένος πάνω σε πανέμορφους καιρούς
Όπου δεν έβλεπα φρουρούς, καρμανιόλες, φωτιά και κάγκελα
Μιας και γεννήθηκα είπα να το παλέψω, άλλα μπα
Δεν ψήθηκα να το παίξω καλά
Κι αν είδες μέσα στα μάτια μου τον χειμώνα
Εγώ είδα στον χειμώνα τα μάτια σου κοπελιά
[Chorus]
Όταν πίνω, κλείνω τα μάτια μου
Και μαζεύω μίσος, παίρνω τα κομμάτια μου
Φτιάχνω κόσμους, να 'χεις να φαντάζεσαι
Γιατί εδώ και μέρες βλέπω πως δε με χρειάζεσαι
Όταν πίνω, κλείνω τα μάτια μου
Και μαζεύω μίσος, παίρνω τα κομμάτια μου
Φτιάχνω κόσμους, να 'χεις να φαντάζεσαι
Γιατί εδώ και μέρες βλέπω πως δε με χρειάζεσαι

[Verse 2]
Κι αν είχα κάπου να πιαστώ, να σου πω
Πως θα το 'θελα σαφώς μα δε θα ήμουνα εγώ
Αφού συνήθισα μόνος μου να πεθαίνω
Εθίστηκα και δε γουστάρω να το μοιραστώ
Είμαι μίσο μα δεν έχω άλλο μισό
Κι είναι τρελό, μα νιώθω πως γεννήθηκα για αυτό
Βγήκα απ' το τούνελ μα είχε ήδη νυχτώσει
Κι εγώ έψαχνα το φως, μα δεν υπήρχε να το δω
Πες το γελοίο μα φοβάμαι να πετάξω
Να χαράξω δική μου πορεία, απλά επίγεια
Γιατί συνήθισα να πέφτω στο ένα μέτρο
Μα η πτώση με παγώνει, αφού δεν πέφτω με ακρίβεια
Αιφνίδια στη ζωή μου αλλάζουν πρόσωπα
Καταστάσεις γυρνούνε, συγκυρίες βολεύουν κι εγώ
Δεν προσεγγίζω στο ελάχιστο παράδεισο
Μα έμαθα με το πάθος που αγαπώ να μισώ
Το πείραμα απέτυχε, δεν είμαι πρόθυμος
Να αλλάξω προκειμένου να φτάσω όσα φαντάζεσαι
Παρ' όλα αυτά, το πρόσωπό μου σκοτεινιάζει
Κάθε τόσο που καταλαβαίνω πως δε με χρειάζεσαι
[Chorus]
Όταν πίνω, κλείνω τα μάτια μου
Και μαζεύω μίσος, παίρνω τα κομμάτια μου
Φτιάχνω κόσμους, να 'χεις να φαντάζεσαι
Γιατί εδώ και μέρες βλέπω πως δε με χρειάζεσαι
Όταν πίνω, κλείνω τα μάτια μου
Και μαζεύω μίσος, παίρνω τα κομμάτια μου
Φτιάχνω κόσμους, να 'χεις να φαντάζεσαι
Γιατί εδώ και μέρες βλέπω πως δε με χρειάζεσαι