[Intro]
Ah
Falco

[Verse 1]
Τα παιδικά μου παραμύθια δεν τα διάβασα ούτε εγώ, τι να πιστέψω;
Έφαγα τη φρίκη μια φορά να την χωνέψω
Τώρα η θάλασσα με πνίγει, τώρα ξέρω
Τώρα αν με δεις εκεί που δεν πατώνω, φταίω
Όνειρα που γίναν στο μαξιλάρι φιλί
Η τελευταία φτερούγα στη γερακίσια φυλή
Γύρω μου πολλοί, κατάφεραν πολλά
Αλλά κανένας δεν κατάφερε κάτι τόσο πολύ
Κι αυτό κακό
Γι’ αυτό είμαι εδώ
Γι’ αυτό γράφω το απίστευτο πριν σ’ αυτό εθιστώ
Αν σε αυτό δεν αφεθώ
Άσ’ το μέτριο αρκεστώ
Θα κλειστώ σε μια αποθήκη με λύπη και νου κλειστό
Είναι μαλάκες δεν με ξέρουνε
Είμαι παιδί γι’ αυτό δεν με καταλαβαίνουνε
Εγώ δεν έζησα εφηβεία
Έμεινα στα 13 και δεν έχω μάθει ακόμα πώς να φέρομαι
Περπατάω αργά, οι άλλοι βιαστικοί
Η διαδρομή μου λένε είναι κουραστική
Μα σαν κι εσένα διαδρομές θα κάνουν άπειροι
Γιατί σ’ αυτόν τον κόσμο είμαστε περαστικοί
[Pre-Chorus]
Κι αυτό είναι το μόνο που ξέρω
Γιατί σήμερα ο κόσμος σ' αγαπά, αύριο τέλος
Το θέμα είναι όταν φύγω, πριν να φύγω
Να έχω αφήσει έναν ήλιο κάθε μέρα ν’ ανατέλλω

[Chorus]
Γράφω το απίστευτο
Δείτε το κενό μου, μπείτε στο σκάφος
Γράφω το απίστευτο
Δείτε το κενό μου, μπείτε στο σκάφος
Γράφω το απίστευτο
Δείτε το κενό μου, μπείτε στο σκάφος
Γράφω το απίστευτο
Δείτε το κενό μου, μπείτε στο σκάφος

[Chorus]
Πιο ζωντανά, λέει, πιο ζωντανά
Πιο ζωντανά, πιο ζωντανά
Πιο ζωντανά, λέει, πιο ζωντανά
Πιο ζωντανά, πιο ζωντανά
Πιο ζωντανά, πιο ζωντανά
Πιο ζωντανά, είπα πιο ζωντανά
Πιο ζωντανά, πιο ζωντανά
Πιο ζωντανά, πιο ζωντανά
[Verse 2]
Άντε και γαμήσου
Φύτρωσα στο χώμα δυσανάλογα
Γλίτωσα απ’ το κόμμα, γράφω ανάποδα
Δεν ξέρω τι χρώμα έχει ο πάγος
Επάνω του δεν πατάω καλά
Αλλά χορεύω μέχρι να πέσουμε ανάσκελα
Γερακίσιος, χάρηκα
Είμαι ηλίθιος, μάλιστα
Γράφω στον καμβά μου με τα πιο γυμνά μου δάχτυλα
Έλα και πες μου πόσο όμορφα γερνάμε
Μέχρι να φιλήσω τη φθορά και να πεθάνω άσχημα
Το τέλος δεν το βλέπω ρόδινο
Η επόμενή μου στάση θα ‘ναι κρύα, είναι επόμενο
Δεν συγκαταλέγομαι σ’ αυτό το πανηγύρι
Πες στον χώρο των ραπάδων πως εγώ είμαι το αλλιώτικο
Εδώ, μέχρι να με σιχαθώ
Τρέφουμε τη φρίκη των παιδιών
Έχουμε την τύχη των αστών
Γιατί πετάω στον ουρανό σαν να μην με ένοιαζε καθόλου
Λοιπόν, σήκωσα του σύμπαντος σκοινιά
Για να κυλάνε αρμονικά και να γελάνε
Συμπτωματικά παιδιά που από το κρύο που γεννάμε σπάνε
Και τώρα δεν ρωτάνε μονάχα λένε Φθείρομαι

[Pre-Chorus]
Κι αυτό είναι το μόνο που ξέρω
Γιατί σήμερα ο κόσμος αγαπά κι αύριο τέλος
Το θέμα είναι όταν φύγω, πριν να φύγω
Να έχω αφήσει έναν ήλιο κάθε μέρα ν’ ανατέλλω
[Chorus]
Γράφω το απίστευτο
Δείτε το κενό μου, μπείτε στο σκάφος
Γράφω το απίστευτο
Δείτε το κενό μου, μπείτε στο σκάφος
Γράφω το απίστευτο
Δείτε το κενό μου, μπείτε στο σκάφος
Γράφω το απίστευτο
Δείτε το κενό μου, μπείτε στο σκάφος

[Chorus]
Πιο ζωντανά, λέει, πιο ζωντανά
Πιο ζωντανά, πιο ζωντανά
Πιο ζωντανά, λέει, πιο ζωντανά
Πιο ζωντανά, πιο ζωντανά
Πιο ζωντανά, πιο ζωντανά
Πιο ζωντανά, είπα πιο ζωντανά
Πιο ζωντανά, πιο ζωντανά
Πιο ζωντανά, πιο ζωντανά