[Intro]
Νηστικός, ένα-ένα
Epel, Spave, Nimbus D
Φθείρομαι, ναι-ναι, ναι-ναι-ναι
Αγάπη σε όλους τους δικούς μου
Ξάνθη, Κομοτηνή
Λοιπόν, σε όσους ακούνε, ναι
Ο γερακίσιος

[Chorus]
Τα γύρο-γύρο είναι λόγια του αέρα
Αν μιλάμε ακριβώς περιπλανιόμαστε μονάχοι
Κάποια, μέρα, βλέπεις απέναντι άλλον ένα
Και μου δίνεται πάτημα να βάλω μπρος τη νουβέλα
Ζωής αλάτι και κανέλα
Συχνά, πυκνά, φορές-φορές μου τι δίνουν στα νεύρα
Δεν έχω τίποτα να γράψω τελευταία
Τα σύννεφα φωνάζουνε ανέβα

[Verse]
Παγίδα τα παλπώματα για όνειρα που μένουν σε κρεβάτια
Πέταξα τη δαχτυλίχρα που έχω στο χέρι
Και όσο προσπαθούν να την πιάσουν
Στην άμμο μπαίνει πιο βαθιά
Κατάρα μάθατε να κρίνεται απ’ τα μάτια
Εγώ ποτέ δεν είχα μάτια καθαρά
Ήτανε κράμα από σκοτάδι και από φωτιά που πάντα σβήνει
Κάποτε νόμιζα θα αγγίξω τη σελήνη
Εδώ εσένα δεν άγγιξα, ποια σελήνη;
Κάνω πλάκα
Μεγάλωσα χωρίς να βλέπω διαφορά
24 ώρες περιφωρά γύρο από εμένα
24 ώρες παλεύω τη μοναξιά μου με το τομάρι μου κι είναι όλα κερασμένα
Γι αυτό όταν πάει να σπάσει η μοναξιά, έχω ένα άγχος
Γιατί μόνος είναι όλα κανονισμένα
Και εκεί που κάτι έφτιαξε και κάτι πάει να αλλάξει
Κάτι χάλασε και πέφτεις πιο κενός από ποτέ
Γι αυτό ευχαριστώ την οικογενεία μου
Τους φίλους που μου θυμίζουνε τα όνειρα μου
Αυτούς που δίνουν beats να καίω τα μυαλά μου
Και το σύννεφο που μου θυμίζει να χαμογελό
Ευχαριστώ τις παρουσίες που γεμίζουν τα γραπτά μου
Τα λόγια που ματώσανε τα αυτιά μου
Ευχαριστώ εμένα που είμαι αυτός που είμαι
Και εκείνους που όταν μ’ ακούνε λένε ευχαριστώ
Πουλώ τις σκέψεις μου στα πιο φθηνά παζάρια
Της πιο άσχημης, ανίερης και σάπιας αγοράς
Είμαι το περιστέρι που πετά περιμετρικά της πλατείας για να βρει ησυχία μα το κλωστάς
Πετώ τις σκέψεις μου στο κάδο
Ο συνάνθρωπος μου, μου ‘μαθε να ζω με τρόπο τετριμμένο
Όμως καταλάθος συνήθισα να μιλώ μόνο με γρίφους
Που σιγά-σιγά καταλαβαίνω
[Chorus]
Τα γύρο-γύρο είναι λόγια του αέρα
Αν μιλάμε ακριβώς περιπλανιόμαστε μονάχοι
Κάποια, μέρα, βλέπεις απέναντι άλλον ένα
Και μου δίνεται πάτημα να βάλω μπρος τη νουβέλα
Ζωής αλάτι και κανέλα
Συχνά, πυκνά, φορές-φορές μου τι δίνουν στα νεύρα
Δεν έχω τίποτα να γράψω τελευταία
Τα σύννεφα φωνάζουνε ανέβα
Hawk

[Bridge]
Ο γερακίσιος
Καμιά φορά φτάνω κοντά να σ’ αντικρίσω
Υπόσχομαι να δούνε τα σύννεφα πριν να σβήσω
Για μαι φορά ψηλά και πάλι πίσω
Ο γερακίσιος
Καμιά φορά φτάνω κοντά να σ’ αντικρίσω
Υπόσχομαι να δούνε τα σύννεφα πριν να σβήσω
Για μαι φορά ψηλά και πάλι πίσω

[Chorus]
Τα γύρο-γύρο είναι λόγια του αέρα
Αν μιλάμε ακριβώς περιπλανιόμαστε μονάχοι
Κάποια, μέρα, βλέπεις απέναντι άλλον ένα
Και μου δίνεται πάτημα να βάλω μπρος τη νουβέλα
Ζωής αλάτι και κανέλα
Συχνά, πυκνά, φορές-φορές μου τι δίνουν στα νεύρα
Δεν έχω τίποτα να γράψω τελευταία
Τα σύννεφα φωνάζουνε ανέβα
Hawk