[Verse 1]
Leun je hoofd op de wind en, sluit je ogen
Vertrouw op je vleugels op de weg naar boven
't Is je allemaal vergeven mama, ik beloof je
Ik zou je trots maken, bang zijn is niet nodig
Al kon ik kiezen, had ik deze libi nooit gekozen
Probeer te genieten, maar heb fittie met mezelf
Ben gevormd door de shit die mij is overkomen
Een wilde jeugd, veel woede
Wist geen raad met gevoelens
Veel blowen, wilde shit verdoven
Geluk is een keuze, dat besef ik inmiddels
Maar vraag me af of dat het zelfde werkt met een psychose

[Verse 2]
Ze kunnen op me schieten, ik voel toch niks
God maak me vrij van alle fuck shit
Gestolen en gestoken, gaf geen fuck meer
Maar na alle zwarte dagen, zag ik toch licht
Proeven van het leven, maakt me dorstig
[?] want alleen de zon die kost niks
Een stem voor een generatie die op slot zit
Echte helden bestaan niet, alleen in comics
Als ze me zoeken, ben ik hier, ze mogen komen
God geloof me, ik voel geen fear
Ben zelf al die jaren voorgelogen
Ben er klaar mee, ik doe het nooit meer
Ontdoe mezelf van alle ketens
Denken in verleden is mentale slavernij
Zonder wrijving geen glans
We hebben allemaal een kans, wanneer je je vleugels spreidt