Garth Brooks
Kanarifoggelens sang
Og mens lerkene juble
I Guds frie natur
Sitter ein kanarifoggel i bur
I eitt kålsvart hål
I en gruvegang
Satte folk sin lit te at foggelen sang
Han vil alltid hugsa fjellet
Med foglaliv og dyr
Og stiane han vandra
I eitt barndomseventyr
Det var endelause stiar
For en guttonge med mål
Om å finne diamantar
I slagghauar av kål?
Men ein dag va tiå inne
Da han og måtte dra
Ifrå fjellet og ner i gruvå
Sånn som tradisjonen va
Med ein spe kanarifoggel
Som en einaste garanti
For så lenge den bare kvitra
Var det loft til å pusta i
Og mens lerkene juble
I Guds frie natur
Sitter ein kanarifoggel i bur
I eitt kålsvart hål
I en gruvegang
Satte folk sin lit te at foggelen sang
Han lytta itte solskinn
Og spage vingeslag
Han lytta itte lys
For ein nye dag
Nok ein gong forlot han fjellet
For å begynna eitt liv på ny
Det tok slutt på gamle stiar
I eitt aent hål av ein by
Alt han tok med seg va foggelen
Som eitt bud om eitt barndomshjem
Og ei bønn om at fogglasangen
Brydes stillheten igjen
Mens lerkene juble
I gudsfrie natur
Sitte ein kanarifoggel i bur
I eitt iskaldt hål
Heile dagen lang
Lytte han te liv ifrå foggelens sang
Mens lerkene juble
I gudsfrie natur
Sitte ein kanarifoggel i bur
I eitt iskaldt hål
Heile dagen lang
Lytte han te liv ifrå foggelens sang