Attım içime yine kurşunu gez göz ve arpacıklar elimde
Fırlattım toprağa arpa olsunlar diye, niye?
Ağaç oldular uzandılar bulutların üstüne
Bilmem

Baktım elime, çizgiler yol oldu yürüdüm üstünde bile bile
Avcumu sıktım ve eziyet ettim kendime bile
Tam şimdi gel sor bana "Aklın yerinde mi?" diye
Bilmem

Uçarken kaçarken, mütemadiyen buralarda tek tabanca yaşarken
Tetiğimi çektiler ve bunun olması için henüz çok erken
"Peki tamam sen patladın ama kurşunun ner'de?" dersen
Bilmem