[Verse]
Benim benliğim de kime ait kendiliğim kimin derdi
Bilirim ne bilir İstanbul'u kimi
Neyin endişesi beyindeki neyin sesi
Bilin benim derim senden iyi diyenleri silip
Bizim yaptığımız işte yine bir çoğundan iyi
Çünkü gelişmemiz için içimden geleni seçip
Eserimin esiri hala yeni nesil
Esintisiyim sokağın sesi ortaları kesin
Karaköy iskelesindeki sabahın sesi
Nesin bile diyemesin rеzil olanları geçin
Buna göre nasıl biçimlenir içim
Hiçim içimе oturduğu için iyi geçin iyi seçim
Saygı duyun buydu konu doğru durun
Duyduğumu duyduğun bu beste gibi durum
Elimdeki kozu bitirmedim iyi bilin bunu
Elbetteki gelecektir kabuslarımın sonu

Gözlerimin etrafında aynı çöküntü
Ve saçlarımda döküntü
Erken yaşımda göründü
Beklediğimiz başarı mı?
Huzurlu bir ölüm mü?
Geçmişimi görür müsün?
Zamanımız bölündü
İleriye gider miyiz?
Hedefleri görür müyüz?
Ya da ölür müyüz?
Sokaklar hep ölümlü
Çok şükür demem gerek
Hep üretmek ve savaşmak gerekli böyle
Bu aynen öyle
Sanki tek bir derdi var bu dünyanın
Bur'da benim yenildiğim savaş alanının içindeki ceset benim
Ne deseydik hangisi yeterlisiydi sanki
Hangisi yüreksiziyse or'da kaldı kalbi
Nap'im? Kaybettiysen ağl'iyim mi nap'im?
Söyle nap'im? Bu kez hakim olan abin artı bâki
Büyük tradeji yaşanan bu sokaklar mı sakin haydi