[Verse 1: Κακοήθης]
Κάπου στο μαγικό σου κόσμο, είδα όλο τον κόσμο
Μ' είδα να δολοφονώ τον χρόνο
Είδα τα λάθη μου και τώρα τα πληρώνω
Δε σε συμπάθησα και δε σε ξεχρεώνω
Μάλλον ήρθαμε από άλλο πλανήτη
Από άλλη Γη και κομήτη
Δε γνωρίσαμε πασπίτη, δαπίτη και κνίτη
Επιστροφή στη φύση
Δεν κυβερνηθήκαμε από Αντώνη και Σιμίτη
Κάποιοι δεν είχανε να φάνε μα εμείς τους δίναμε
Δεν τους δείχναμε
Δε στηριζόμουνα σ' εσένα, παντοδύναμε
Η δύναμη μου είμαι εγώ, Εσύ κάτσε και κοίτα με
Μάγκα τα είπαμε, φύγαμε, βρήκαμε
Πόλη με αγγέλους και νομίζουν νικηθήκαμε
Πιστοί στο ραντεβού με το χαρτί μας δε χαθήκαμε
Ό,τι αισθανθήκαμε, γράψαμε και ήπιαμε

[Chorus: Ε.Π.]
Ώρες που λόγια μας ματώνουνε δακρύζουμε
Ό,τι κι αν γίνει όμως δεν παύουμε να ελπίζουμε
Μέσα στη χώρα των θαυμάτων, εκεί ζούμε
Και με αυτά τα θαύματα θα σε διαλύσουμε
Ώρες που λόγια μας ματώνουνε δακρύζουμε
Ό,τι κι αν γίνει όμως δεν παύουμε να ελπίζουμε
Μέσα στη χώρα των θαυμάτων, εκεί ζούμε
Και με αυτά τα θαύματα θα σε διαλύσουμε
[Verse 2: Κακοήθης]
Ναι
Θα συνταντηθούμε κάποτε
Πώς φτάσαμε μονάχοι κάπου εδώ, συγκάτοικε;
Κάτω από έναν τόνο λάσπης, θάφτηκε
Το επαναφέρω εκεί που άνηκε, άνοιξε
Θυμάμαι τη χειρότερή μου ανάμνηση
Σε κάποια άνοιξη και κάποια ανάμειξη
Γιατί η ζωή μου να περνά πάντα αμοντάριστη;
Κι ήταν ευχάριστη, μα ήσουν κι εσύ μαζί
Πήραμε μέσο όρο κάπου εξήντα χρόνια
Και τα 'χουμε καπνίσει όλα, πού 'σαι εσύ;
Τουλάχιστον δεν αγωνίστηκα για σύνταξη
Τουλάχιστον δε θα πεθάνουμε από πίεση
Φέτος θα βάλω τη χειρότερή μου αμφίεση
Και θα γελάσω στην πιο σοβαρή σου δήλωση
Από τον Νέο κόσμο, το γυρνώ σαν ίωση
Χάσε την πίστη σου, δες το σαν σύμπτωση
Βάλε μας κι άλλους πειρασμούς
Αντέχω κι άλλα μέτρα κι άλλους τόσους ψεκασμούς
Βάζω ανθρώπους να εξετάσουν ειδικούς
Κι όμορφα ζώα να σκοτώσουν κυνηγούς
Θα βάλω όλους τους γιατρούς σε φακελάκι
Και τις ψωνάρες θα πατήσω με τζιπάκι
Για προσευχή όλοι θα λένε το «Ανθρωπάκι»
Χάσε την πίστη σου, μπες στο τρυπάκι
[Chorus: Ε.Π.]
Ώρες που λόγια μας ματώνουνε δακρύζουμε
Ό,τι κι αν γίνει όμως δεν παύουμε να ελπίζουμε
Μέσα στη χώρα των θαυμάτων, εκεί ζούμε
Και με αυτά τα θαύματα θα σε διαλύσουμε
Ώρες που λόγια μας ματώνουνε δακρύζουμε
Ό,τι κι αν γίνει όμως δεν παύουμε να ελπίζουμε
Μέσα στη χώρα των θαυμάτων, εκεί ζούμε
Και με αυτά τα θαύματα θα σε διαλύσουμε