[Verse 1: Sansar Salvo]
Artık herkes bunu yapmamdan belki de bıktı
Sonuçta benden nefret edenler aslında haklı
Nedir ki göz yaşından akıp giden ifadeler, ne?
İnsanlar hep kötü çünkü insanlar hep haksız

Tüm planlar farklı, bu yüzden kaçtım
Erken ölmek için tüm önlemlerimi aldım
Artık bundan bıktım, gereksizdi belki de
Saçmaydı öyle, her şey, gözüme battı

Çok gereksiz tavırlarla bazen karşılaştım
Bazen hırlaştım, bazen anlaştım
Problemler çözümsüz ve saçmaladım bolca
Nedense sabaha kadar içip, koşup kaçtım

Anlaştım, bi'çok defa, şeytanla bolca
Kalem, kağıt ve mikrofonla yol tepildi bolca
Kendine çok güvenerek hep yanlış yapınca
İstiklalin ortasında zamandan kaçınca

[Hook: Aydilge](x2)
Ben yorgun kayboldum, buldum
Zor buldum. Yorgun, kayboldum
Buldum, zor buldum
[Verse 2: Sansar Salvo]
Artık herkes bunu yapmamdan belki de bıktı
Sonuçta benden nefret edenler aslında haklı
Tüm hatalarımı yanıma aldım, uzağa kaçtım
Tüm sorunlar aklımdayken etrafıma baktım

İşin açıkçası bazen şüpheciydi aklım
Sonra aklımı bıraktım, biraz kayıp yaptım
İntikamı sevdim, bazen eleştirdim
Ve hep kesilen roldü bu tavır değiştirdim bazen

Genelde sorun çıkarmadı kalem kağıdım
Kendimi karşıma aldım, oturup kafiye yaptım
Geri dönüşlerim olumlu bazen olumsuzdu
İstanbul denen şehirde herkes doyumsuzdu

Yitip giden gözyaşları bazen ölümsüzdür
Birisi bizi bi' yakaladıysa kesin görmüşüzdür
Fazla güven duyarak öyle tuzağa yakalanınca
Tüm güçlükler aşılabilir ve hayat görgüsüzdür

[Hook: Aydilge](x2)