[Verse 1]
't Is een kleine wereld, ja ja, met elk een eigen taal
En d'er is maar één wet, alles is mogelijk
Daar staat de tafel, we slapen in bed
En daar staan de stoelen, daarvan zijn d'er zes
De meeste zijn bot, d'er is één scherp mes
Dus snij het in twee, kies je deel
Sommigen krijgen het, sommige stelen
Het kan je grijpen, vast bij de keel
En soms wil je krijsen: "Fuck hеt systeem"
De druk is te hoog, niet gеnoeg personeel
Wat is da voor een amateuristisch toneel
En zelfs de souffleur, die weet het niet meer
In de tragedie van komende eeuw
En wat is nu fake? En wat is nog echt?
De vragen, ze komen met veel
Maar wie roept er cut op de set?

[Verse 2]
Ja, de wereld is klein, de wereld is bang
En iedereen kijkt naar de andere kant
Ze zien het paleis, 't staat in brand
En iedereen blijft, iedereen danst
En ik dans mee op het ritme van angst
Ik handel nog enkel uit eigen belang
Misschien is dat goed, misschien is dat vals
Ze kauwen de waarheid, verkopen het mals
En als het niet werkt, 't mes op de hals
Voel je je slecht? Probeer het met zalf
Of Ctrl-Alt-Delete en reset
Wie roept er cut op de set?
[Verse 3]
Waarom doe 'k ik wa da'k doe?
En waarom is dat nooit genoeg?
Maar "Alles is goed", zeg je, alles is goed
Maar als je van dicht kijkt, dan zie je dat niet
En waar moe'k met al die gevoelens naartoe
Misschien kan 'k mezelf weer sussen met een lied
En vluchten in m'n rol als artiest
't Is toch daarvoor dat je kiest?
Da's toch je job als artiest?
How, doe ne keer die truc met die duif uit je hoed
En plots valt het doek, de maskers gaan af
De lichten gaan aan, de mensen zijn moe
Ze pakken hun jas, verlaten de zaal
Rijden naar huis, ze zijn voldaan
Tijd om te slapen, ze kruipen in bed
Maar niemand die roept "Cut op de set"