NAKARAT(x2)

Zaman aktı hiç durmadı
Şimdi dedem görse gururlanır
Ben yıllardır hiç uyanmadım
Bu rüya dedikleri kabustan

VERSE 1
Aldığım bi intikam var, düşündükçe gurur veren
Unutmamı sağlamıyo geçmişini unut demen
Bazen umutla dolar ve hareketsiz durur beden
Çünkü insanlar hiç bi bok kalmayınca umut eder
Sevdiğim kızı bir cafede kasvetli bi akşam üstü
Düşmanlarımın arasından alınca ben aşka küstüm
Aşk bu kadar saçma çünkü kalbim paramparça hüznüm..
Bitmek bilmeyen bi bok ve bu bok beni anca üzdü
Ama bak ben hiç yılmadım bu boktan geçen yılların..
Bir anlamı olmalı, ben boşuna götümü yırtmadım
Onlar beni ıslıkladı ben tüm bunları sırtladım
Dedemi kaybettiğimden beri içten hiç sırıtmadım
Annem bana hiç kimseye saygıda kusur etme dedi
Ama saygı gösterdiğimde hep kıçıma tekme yedim
Hayat asla vermedi ve vermicekte bekleneni
Bu yüzden insanları ayırmayın hepsinden nefret edin

NAKARAT(x2)
Zaman aktı hiç durmadı
Şimdi dedem görse gururlanır
Ben yıllardır hiç uyanmadım
Bu rüya dedikleri kabustan
VERSE 2
Annemin tek temennisi, oğlunun sürünmemesi
Çünkü bomboktan geçti oğlunun bütün senesi
En çok alıştığım şeyde babamdan küfür yemesi
Benim için tek mutluluk annemin gülümsemesi
Henüz 20 yaşındayım kalmadı gücümde kesin
Ama ben tükenmedim lan kimseler küçümsemesin
Karışır hüzünle sesim, duyanların üzülmemesi..
Elde değil (elde değil) dudakların büzülmemesi
Kimileri bana aptal der, kimileride dahi der
Tek bildiğim bişey var ben bi deliyim sahiden
Kaderin orospuluğundan parçalanmış ailem
Ama şu var ki; bana sabretmeyi öğretti validem
Gördüğün gibi oyundayım ve kendimi soyutladım
Yorgunken soluklanıp devam etmek zorundayım
Sizin benim gibi zirveye tırmanmanız gerekmiyo
O yüzdende somurtmayın, gülün amına koduklarım!