[Verse 1: VEYasin]
Tüm kararlar keskin bu kalpte buz kesilir
Her harpte bu, kaçıncı darbe dur
Bir serseriyi öldürecek yine serseri kurşundur
Gezdiğim yol dik yokuş
En tepede benimle buluş
Başlar uçuş, esen rüzgarla kafa tokuş
Son dokunuş yazıldığı gibi okunuşu kazılı
Azılı bedenlere damlayacak olan sızı
Damardaki kan ısısı düşük
Belki ölmeden önceki son yaralı
Ona tüm kapılar kapalı
Sen de kapat, zarf at, belki okur hayat
Okumazsa ona ölümü dayat
Kefenine takmalı kanat giden o, geleni ödemeli arat
Belki alınır cevap
Hangi renge boyanır hangi sevap?
Kapa tüm ışıkları gözlerin parlasın ama
Seni bu zamana kadar ağlatan
Soytarı suratların hepsine son sürat
Patlat kahkaha

[Nakarat: Güntaç]
Pembeler önüme geldiler
Yüzüme bakmadan beni düşürdüler
Kapının yolunu gösterdiler
Gülmek sana fazla dediler
Pembeler önüme geldiler
Yüzüme bakmadan beni düşürdüler
Kapının yolunu gösterdiler
Gülmek sana fazla dediler

[Verse 2: Evren Besta]
Durma bi' çivi çak
Adının önüne bir mum yak
Maskesiz zaferimin tadına bak
Issız sokak çıkmaza bağlanır giriş çok rahat ama geri dönüş yasak
Bi' de bağlasak başlangıcı sonuna kadar
Neyi kovalar da yakalar bu kafalar?
Belki yenilen bi' tekme, yeni kapı aralar
Yapılan hatalar, bana ışıl ışıl olan sokakları sana karanlığa boğar
Yedek oyuncu arar, yeni karar hücum
Bu da benim sana hayatı ritimle sunuşum
Eskiyi siler yeni bir oluşum
Varoluş için sebep arama
Her zaman tuz basar eski anılar açık yarana
Dur bir dak'ka lan, engel olma bana
Sattığın dostunu sana hatırlatmama
Kafa yorma boşa tok gelir sesimiz
Oluruna bırak gerisini aramızda pay ederiz
Sefil adam için kapıları kapat
Arkanı dönecek olursan seni bırakır sakat
[Nakarat: Güntaç]
Pembeler önüme geldiler
Yüzüme bakmadan beni düşürdüler
Kapının yolunu gösterdiler
Gülmek sana fazla dediler

Pembeler önüme geldiler
Yüzüme bakmadan beni düşürdüler
Kapının yolunu gösterdiler
Gülmek sana fazla dediler