[Verse 1: Neocastro]
Düşler elimdeki tek gerekçem sebep yokken güç tüketeceğim
Ben hep rest çektim matemi resmedip bu yüzden elimden gitmez kelepçem
Geç köprüden ama yok müsadem baskı gelir fakat düşmez çerçevem
Engeller bir olsun fark etmez ben yine kalkıp raple sevişeceğim

Bir olay var sen hep susan mısın?Kolayına kaçıp hep susar mısın?
Bahtına öylece kin kusarsın ve yarattığın düzeni elle yıkarsın
Kapıları araladığın gözden bakarsın bir anlık her şey bitti sanarsın
Karanlık odaların ışık alsın gör bak nasıl tekerler üretiyor şansın

Sepya hayatın acıdandır Dünya acımasız kurgudandır ve
Destekler gelip seni uyandırır ama köstekler çıkıp suyu bulandırır
Şizofrenlik seni canlandırır ve de boşvermişlik beni usandırır
Açtığım yollar kapanır sonuç gördüğüm şu manzara mide bulandırır

Hattımdan geçip verdim kayıplar beynim geçmişi çok geç hatırlar
Ardından giden zihnim Araf'ta benimle bir olur yazdığım satırlar
Bugün durumlar farklıdır oysa farklı umutlara yolcu sabahlar
Kalktığım yataktan söylerim tekrar senin elindedir bolca yarınlar

[Nakarat: Nakarat]
Yenildim her günü ömrün
Düşümde düştüm gölgeni gördüm yine bu sabah
Dünya;
Dönüyor gibi tersine göremiyorum önümü
[Verse 2: Şanırşer]
Her yanımda art niyet ödemiyorum yar diyet
Bu gece ellerimde kan yolcu yok hazin karanlıklarıma var bilet
Gel;Üşütmüyor mu kar bile? Kan ve kor tütün nargile
Bana ölü gençler için birşeyler anlat gel hiç olmazsa af dile

Bayram mı? 1 Mayıs da yas sonbaharıma geç kalınca yaz
Paran varsa ne yaparsan yap kimse seni ayıplamaz
Düşmezsen kalkamazsın azalmazsan artamazsın
Benden artık uzak dur hayat tanıdığım en kötü arkadaşsın

Canın yanar varsa şansın kanar yaran derinleşir
Ruhumdaki çatlaklardan su sızar gönlüm delik deşik
Gökyüzü senin değil fırtınalar bile serin değil
Bugün aynada karşımda duran suret bana benziyor ama benim değil