Yener Çevik
Çöz de Gel
["Çöz de Gel" için şarkı sözleri]

[Giriş]
Başlar hayat talimi, talimi
Sen anlamazsın benim ruh halimi
Başlar, başlar hayat talimi
Sen anlamazsın benim ruh halimi
Başlar hayat talimi
Sen anlamazsın benim ruh halimi
Başlar hayat talimi
Sen anlamazsın benim ruh halimi
Başlar hayat talimi (Talimi)

[Verse 1]
Bam, güm, çatpat; kağıt, kalem ver
Kalbim faça dolu, sen kırıkları ver
Hiçbi' haber vermeden uçup giden
Paçalı güvercin gibi yalnız sever
O da ne diyo'n, nasıl anlatayım?
Tozlu ayakkabı tükürüp parlatılır
Bozuksa şeklin elbet patlatılır
Cam pencere, laminant çerçeve
Girdi mi kış eve kapıyı çalmadan?
Moda oldu hemşo retro kazak, kaban
Ağır sanayide taşeronu köpek yapan
Filistin'li çocuk gibi elimde var sapan
Olur panikatak gece yolcusu
Çünkü mahalleyi tanımayan komşusun
Azıcık susun, su çukurda kaynıyo'
Bizim gibi bizi seven de var mı? Yok
[Nakarat]
Bak, bi' kere "Olsun" deme
Kaç, git, kimsesizin bu ev
Bazen mırıldanır kendi kendine
Yanmanın içine, yanmadı çile
Bak, bi' kere "Olsun" deme
Kaç, git, kimsesizin bu ev
Bazen mırıldanır kendi kendine
Yanmanın içine, yanmadı çile

[Verse 2]
Sen de bakıyım, içinden ne geçiyo'?
Var üzüntüyü geçirecek elbet bi' yol
Neyi nasıl düşünürsen oraya doğru yol
Ne zaman alışsam sana diyo'm "Bu son"
Kapı çalıyo' zeminden aşağıya
İnsan eti ağır olur, taşa yat
Elinde son kalanı da maça bas
Seni ilk terk edeni de başa yaz
Çok bilmiyo'z ama çok gördük
Sevilmedik, sevdik; çok kördük
Şekil arabaların çoğu da tüplü
'nette etini satan Photoshop'ta süslü
Müslüm - Haberimiz Yok'la dertleştiren
Öğretti, kayan yıldızdan dileme dilek
Nöbetçi eczaneyi arayıp giden
Bazı yerde meyva değil aldığın çilek
[Nakarat]
Bak, bi' kere "Olsun" deme
Kaç, git, kimsesizin bu ev
Bazen mırıldanır kendi kendine
Yanmanın içine, yanmadı çile
Bak, bi' kere "Olsun" deme
Kaç, git, kimsesizin bu ev
Bazen mırıldanır kendi kendine
Yanmanın içine, yanmadı çile
Bak, bi' kere "Olsun" deme
Kaç, git, kimsesizin bu ev
Bazen mırıldanır kendi kendine
Yanmanın içine, yanmadı çile
Bak, bi' kere "Olsun" deme
Kaç, git, kimsesizin bu ev
Bazen mırıldanır kendi kendine
Yanmanın içine, yanmadı çile