[Прва Строфа]
Димниот облак се ширеше од неговата уста
Како товарен воз низ мал град
Шегите што ги кажуваше преку кафаната
Беа револтирачки и доста гласни

[Рефрен]
Одмавнуваат со главите викајќи “Господ нека ѝ е на помош”
Кога им кажувам дека тој е моето момче
Ама вашиот добар Бог не треба да крене прст
Можам да го поправам, не, навистина, можам
И само јас можам

[Втора Строфа]
Допаминот јури низ неговиот мозок
На тексашкиот автопат со шест ленти
Неговата дланка толку зацврстена од неговиот пиштол
Нежно трасира срца на моето лице
И можев да видам уште од милја
Совршен случај за моите одредени вештини
Тој имаше ореол од највисокото ниво
Само сѐ уште ме немаше запознаено

[Рефрен]
Одмавнуваат со главите викајќи “Господ нека ѝ е на помош”
Кога им кажувам дека тој е моето момче
Ама вашиот добар Бог не треба да крене прст
Можам да го поправам, не, навистина, можам
И само јас можам
[Мост]
Добро момче, баш така, дојди близу
Ќе ти го покажам рајот ако бидеш ангел, цела ноќ
Верувај ми, можам да се справам со опасен маж
Не, навистина, можам

[Рефрен]
Одмавнуваа со главите викајќи “Господ нека ѝ е на помош”
Кога им кажав дека е мое момче
Ама вашиот добар Бог не требаше да крене прст
Можам да го поправам, не, навистина, можам
Уј, можеби не можам