Όσο κι αν λέω ότι φεύγω
Δε φεύγω εδώ γυρνάω
Μα όσο κι αν λέω ότι φεύγω
Δε φεύγω εδώ γυρνάω

Στο θυμό σου πάνω σπάω
Πως γίνεται η καρδιά να λύνεται
Σε κομμάτια την κρατάω
Σαν εμμονή δεν υπάρχει λογική
Με λόγια να μεθάω
Στα λάθη να πατάω

Μια νύχτα ακόμα για να μας βρει
Κι ας είναι η τελευταία μας
Θυμάμαι μου χες πει
Οι αγάπες στη βροχή
Στεγνώνουν με τα δάκρυα
Και φεύγουν το πρωί

Όσο κι αν λέω ότι φεύγω
Δε φεύγω εδώ γυρνάω
Μα όσο κι αν λέω ότι φεύγω
Δε φεύγω εδώ γυρνάω

Ο έρωτας σου με ζαλίζει
Απο το φως έρχεται σαν κεραυνός
Στο σκοτάδι με βυθίζει
Και με κρατά πάνω σου σαν τη σκιά
Που ποτέ της δε χωρίζει
Άλλο σώμα δεν γνωρίζει
Μια νύχτα ακόμα για να μας βρει
Κι ας είναι η τελευταία μας
Θυμάμαι μου χες πει
Οι αγάπες στη βροχή
Στεγνώνουν με τα δάκρυα
Και φεύγουν το πρωί

Όσο κι αν λέω ότι φεύγω
Δε φεύγω εδώ γυρνάω
Μα όσο κι αν λέω ότι φεύγω
Δε φεύγω εδώ γυρνάω