تحمل کن عزیزِ دل شکسته
تحمل کن به پایِ شمع خاموش
تحمل کن کنارِ گریه من
به یاد دلخوشیهایِ فراموش
جهان کوچکِ من از تو زیباست
هنوز از عطر لبخند تو سرمست
واسه تکرار اسمِ سادهٔ تو ست
صدایی از منِ عاشق اگر هست

منو نسپار به فصلِ رفتهٔ عشق
نذار کم شم من از آیندهٔ تو
به من فرصت بده گم شم دوباره
توی آغوشِ بخشایندهٔ تو
به من فرصت بده برگردم از من
به تو برگردمو یار تو باشم
به من فرصت بده باز از سر نو
دچار تو گرفتارِ تو باشم
به من فرصت بده باز از سر نو
دچار تو گرفتارِ تو باشم

نذار از رفتنت ویرون شه جانم
نذار از خود به خاکستر بریزم
کنار من که وا میپاشم از هم
تحمل کن، تحمل کن عزیزم
به من فرصت بده رنگین کمون شم
از آغوشِ تو تا معراج پرواز
حدیث تازهٔ عشق توام من
به پایانم نبر از نو بیآغاز
منو نسپار به فصل رفته عشق
نذار کم شم من از آیندهٔ تو
به من فرصت بده گم شم دوباره
توی آغوشه بخشایندهٔ تو
به من فرصت بده برگردم از من
به تو برگردمو یارِ تو باشم
به من فرصت بده باز از سرِ نو
دچار تو گرفتار تو باشم
به من فرصت بده باز از سِر نو
دچار تو گرفتار تو باشم
Adel