[Κουπλέ 1]
Οι δικοί μου ξένοι οι πιο μακρινοί
Είναι αυτοί που ζουν κοντά μου
Τους κοιτάζω, τους αγγίζω, τους μιλώ
Τους ανοίγω την καρδιά μου
Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
Μες στην άγνωστη ψυχή του
Ο καθένας στη δική του ξενιτιά
Πολεμάει για τη ζωή του

[Ρεφρέν]
Οι δικοί μου ξένοι
Είν’ οι αγαπημένοι

[Κουπλέ 2]
Οι δικοί μου ανθρώποι ζούνε μακριά
Κι από μακριά αγαπάνε
’Ετσι μεγαλώνει ο κόσμος κι η καρδιά
Και θυμόμαστε όπου πάμε
Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
Κι αδελφή ψυχή γυρεύει
Και στα κρύσταλλα κομμάτια της καρδιάς
Την αλήθεια του λαξεύει

[Ρεφρέν]
Οι δικοί μου ανθρώποι
Της καρδιάς μου οι τόποι